Ανταπόκριση και φωτογραφιες από την κινητοποίηση ενάντια στη “λευκή νύχτα” στο Μαρούσι (2/7/16)

“αναδημοσίευση από https://orthostasia.wordpress.com/“

Ανταπόκριση από την εργατική συγκέντρωση στο Μαρούσι το Σάββατο 2/7 ενάντια στο βάρβαρο καθεστώς της «λευκής νύχτας», ενάντια στον τσαμπουκά δημάρχων και εργοδοτών

Για 2^ο συνεχόμενο Σάββατο, το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια έδωσε δυναμικό παρόν αυτή τη φορά στο εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου όπου για 3^η φορά το χυδαίο δίδυμο Πατούλη-Νικολαράκου, δημάρχου Αμαρουσίου και προέδρου τοπικού εμπορικού συλλόγου, επιχείρησε να οργανώσει την φιέστα της «λευκής νύχτας» πάνω στις πλάτες και τον ιδρώτα εκατοντάδων εργαζόμενων στον κλάδο του εμπορίου. Και αυτή τη φορά, όμως, δήμαρχοι και εργοδότες, είχαν δυναμικό αντίλογο στα σχέδιά τους.

Η εργατική συγκέντρωση που καλέστηκε στις 6 το απόγευμα στον ΗΣΑΠ Αμαρουσίου πολύ γρήγορα γέμισε την είσοδο του κεντρικού εμπορικού πεζόδρομου της Ερμού δίνοντας ένα σαφές μήνυμα για τη δυναμική της παρέμβασης που θα ακολουθούσε. Μετά από έναν σύντομο κύκλο ενημέρωσης και συντονισμού, τα σωματεία, οι συλλογικότητες, οι συνελεύσεις γειτονιάς, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι και άνεργοι που στηρίζουν ενεργά τις πρωτοβουλίες του Συντονιστικού Δράσης εδώ και 3 χρόνια, συντονίστηκαν προχωρώντας από τις 18.30 σε δεκάδες αποκλεισμούς καταστημάτων ακυρώνοντας στην πράξη την παράταση ωραρίου. Πιο συγκεκριμένα, αποκλείστηκαν τα παρακάτω 19 καταστήματα:

• Το κατάστημα της WIND, εταιρείας που παρουσιάστηκε ως «μέγας χορηγός» της λευκής νύχτας στο Μαρούσι. Παρόν το ίδιο το σωματείο εργαζομένων της WIND που με το πανό του ενημέρωνε τους περαστικούς για τις πραγματικές αγωνίες των εργαζομένων στην εταιρεία που απέχουν παρασάγγας από τις «προωθητικές ενέργειες» του εργοδότη τους.
• Τα καταστήματα των αλυσίδων προϊόντων ομορφιάς HONDOS CENTER και GALLERY BE BEAUTE όπου πολύ γρήγορα, ήδη από τις 8, οι συναδέλφισσες από τους συγκεκριμένους εργασιακούς χώρους «αποδεσμεύθηκαν» από τους εργοδότες που διάβασαν σωστά την αποφασιστικότητα των εργατικών μπλόκων και του Συντονιστικού Δράσης.
• Το κατάστημα οπτικών του προέδρου του εμπορικού συλλόγου Αμαρουσίου, Νικολαράκου, στο οποίο η δυναμική και η μαζικότητα του κόσμου δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ή συνδιαλλαγής από πλευράς του εκπροσώπου των εργοδοτών στην περιοχή. Παρά τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις πέριξ του καταστήματος, οι μεθοδεύσεις του Νικολαράκου ηττήθηκαν τριπλά: δεν κατάφερε να στήσει την περίφημη γιορτή που φιλοδοξούσε πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, δεν κατάφερε να έχει κανένα οικονομικό όφελος από την παράταση ωραρίου αφού η επιχείρηση δεν άνοιξε καθόλου και τέλος, απέτυχε παταγωδώς να συκοφαντήσει και να ποινικοποιήσει την δράση του Συντονιστικού Δράσης.
• – κατά μήκος του κεντρικού εμπορικού πεζοδρόμου της Ερμού αποκλείστηκαν μαγαζιά πολυεθνικών αλυσίδων και όχι μόνο (Pare-Pare, Accessorize, Benetton, Brand Name, Body Shop, Morena Spain, Vodaphone)
• -κατά μήκος της κεντρικής οδού Βασ.Σοφίας που συνδέει τις 2 κεντρικές πλατείες του Αμαρουσίου όπου πραγματοποιούνται τα περίφημα «πολιτιστικά δρώμενα» αποκλείστηκαν τα καταστήματα Fred Perry, Badilla, Atrattivo, Sport Tech, Migato, 3 καταστήματα οπτικών ειδών).

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργοδότες στο σύνολό τους αγνοούσαν ή απέκρυπταν από τους εργαζόμενους την μη χορήγηση άδειας από την Περιφέρεια Αττικής για την παράταση ωραρίου ως τις 12 το βράδυ ενώ παράλληλα αναπαρήγαγαν ανερυθρίαστα το ψεύδος ότι υπεύθυνος για το ωράριο είναι ο Δήμαρχος και ο εμπορικός σύλλογος (!!!). Είτε τους αναγνωρίσουμε άγνοια είτε τους καταλογίσουμε δόλο, δεν μπορούμε να μην επισημαίνουμε την πραγματική τύφλωση που γεννά το κυνήγι του τζίρου και του κέρδους. Άραγε δείχνουν την ίδια αγωνία και ευαισθησία για τις άδειες, τις υπερωρίες, τα ωράρια, τους μισθούς των συναδέλφων-ισσων στα εμπορικά καταστήματα του Αμαρουσίου; Η απάντηση δεν είναι ρητορική. Οι μαζικές παρεμβάσεις μας μαγαζί-το-μαγαζί τις προηγούμενες μέρες αλλά και η ίδια η εμπειρία της 2 Ιούλη, ανέδειξαν μια σειρά εργοδοτικών αυθαιρεσιών στο βασίλεια των μικρών ή μεγάλων εμπορικών καταστημάτων στην περιοχή. Και η συνθήκη αυτή είναι που μετατρέπει την «γιορτή» της λευκής νύχτας σε ένα κακόγουστο αστείο των εργοδοτών και των δημάρχων πάνω στις αγωνίες και την επιβίωση των εργαζομένων.

Εξίσου αστεία παραμένει και η στάση της Περιφέρειας Αττικής η οποία παρά την ρητή απόφαση της για μη αδειοδότηση σε πρωτοβουλίες δημάρχων που εμπεριέχουν παράταση ωραρίου εμπορικών καταστημάτων, ως δια μαγείας κάθε σαββατόβραδο που διεξάγεται «λευκή νύχτα» (…αλλά και τις προηγούμενες μέρες..)  αυτοκαταργείται (;) ή κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Και βέβαια, η στάση της αυτή μια χαρά υπηρετεί τους σιδηρούς νόμους της αγοράς που επιβάλλουν το τσάκισμα του ωραρίου των εργαζομένων. Φαίνεται ότι οι «υπεύθυνες αριστερές δυνάμεις» στο χώρο της Αυτοδιοίκησης (βλ.Δούρου) δεν έχουν και πολλά να χωρίσουν με τις «επάρατες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις» στον ίδιο χώρο (βλ.Πατούλης). Ή μήπως τελικά έχουν πολλά περισσότερα να μοιραστούν;

Το Σαββατόβραδο της 2 Ιούλη στο Μαρούσι, τα εργατικά μπλόκα με την μαζικότητα και την αποφασιστικότητά των διαδηλωτών έστησαν την πραγματική γιορτή που ξέρουν να στήνουν συλλογικά και αδιαμεσολάβητα οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι που κινητοποιούνται υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπεια και τα συμφέροντά τους: την γιορτή του αγώνα και της ταξικής αλληλεγγύης. Η επιβλητική παρουσία 400 και πλέον αγωνιζόμενων ανθρώπων σε όλους τους εμπορικούς δρόμους του Αμαρουσίου, η επαφή και οι ζωηρές συζητήσεις με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες έξω από τα μαγαζιά, το μαζικό μοίρασμα ενημερωτικών προκηρύξεων και οι διάλογοι με τους κατοίκους του Αμαρουσίου, ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν στους δρόμους και τους δημόσιους χώρους στο κέντρο του Αμαρουσίου. Η ζωντάνια της επικοινωνίας και της αλληλεγγύης έστησε ένα δυναμικό ανάχωμα στην αποχαύνωση και την μιζέρια των λουσάτων βιτρινών και των εορταστικών events. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπήρξαν παρά ελάχιστες στιγμές έντασης με εργοδότες ή «αγανακτισμένους καταναλωτές» αφού η εικόνα των αποκλεισμών πλάι στο βάθος και την ποιότητα των επιχειρημάτων της εργατικής πλευράς νίκησαν κατά κράτος τις κραυγές και τα αναθέματα όσων υπερασπίζονται το «ιερό» δικαίωμα στο κέρδος και την κατανάλωση γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων τους τα πραγματικά εργασιακά δικαιώματα και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Ακόμα και από αισθητικής άποψης, αποδείξαμε ότι τραγουδάμε πιο δυνατά και πιο όμορφα τα εργατικά μας συνθήματα σε σύγκριση με τα «λαϊκά άσματα» που κυριαρχούσαν στην κεντρική πλατεία Ηρώων που η δημοτική αρχή Αμαρουσίου έστησε τα «πολιτιστικά της δρώμενα»…

Σημαντικά όπλα για τη συνέχιση των αποκλεισμών έως τις 11:00 μ.μ. ήταν η συναδελφική στάση των εργαζομένων στα καταστήματα που γίνονταν οι περιφρουρήσεις καθώς και η διάχυτη αίσθηση της πραγματικής αποτελεσματικότητας από την συλλογική μας παρέμβαση η οποία ακύρωσε ουσιαστικά την γιορτούλα δημάρχων-εργοδοτών. Οι αποκλεισμοί διήρκησαν σταθερά για 4 ½  ώρες σε 19 καταστήματα που διεξαγόταν η «λευκή νύχτα» της δημοτικής αρχής και των αφεντικών και στις 11:00 μ.μ πραγματοποιήσαμε δυναμική πορεία με 400 περίπου διαδηλωτές στους κεντρικούς δρόμους της αγοράς, κάνοντας σταθμούς αντιπληροφόρησης και δυσκολεύοντας με την παρουσία και το λόγο μας τη φιέστα της εκμετάλλευσης και της μαζικής αποχαύνωσης.

Οι μαζικές και μαχητικές εργατικές παρεμβάσεις σε Ίλιον και Μαρούσι ενάντια στη λεηλασία της ζωής μας από δημάρχους και αφεντικά αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχιση των ακηδεμόνευτων ταξικών αγώνων σε κάθε εργατικό-κοινωνικό μέτωπο. Συνεχίζοντας να βάζουμε τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, αντιστεκόμαστε στην επίθεση κράτους και αφεντικών πάνω στις ζωές μας.

Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά
οι υπουργοί, οι δήμαρχοι κι όλα τα αφεντικά.

Οι «λευκές νύχτες» των αφεντικών είναι το «μαύρο» στις ζωές των εργατών.

Ούτε βήμα πίσω από τα εργατικά συμφέροντα.

Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς.