Στηρίζουμε την εργατική κινητοποίηση του Σαββάτου 22/6/19 στο υπ. Δικαιοσύνης (11πμ, πλ. Κανελλοπούλου – Μετρό Πανόρμου) ενάντια στην ποινικοποίηση-εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων

Ως Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια στηρίζουμε την εργατική κινητοποίηση του Σαββάτου 22 Ιούνη 2019 στο υπ. Δικαιοσύνης (με αρχική συγκέντρωση στις 11πμ, στη πλατεία Κανελλοπούλου – Μετρό Πανόρμου), που οργανώνεται από εργατικά σωματεία – συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιάς, ενάντια στην ποινικοποίηση-εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων, με αφορμή την καταδίκη της απολυμένης εργαζόμενης από το φροντιστήριο «Πρίσμα» του Β. Γκούμα για συκοφαντική δυσφήμιση, η οποία χάρη στον αγώνα που είχε γίνει είχε κερδίσει και δικαστικά σε α’ βαθμό την επαναπρόσληψή της με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.

Η διαδήλωση αυτή, όπως και μια σειρά ακόμα εργατικών κινητοποιήσεων που έχουμε στηρίξει, όπως η διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη 2018 και η εργατική διαδήλωση της 16ς Φλεβάρη 2019, αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας. Ενός αγώνα στον οποίον εντάσσουμε άλλωστε και τη μάχη που εδώ και αρκετά χρόνια δίνουμε ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Μάλιστα, δίνοντας τη μάχη αυτή έχουμε βιώσει και από πρώτο χέρι την εφαρμογή του σχεδίου ποινικοποίησης-εγκληματοποίησης των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Με δυνάμεις καταστολής να επιτίθενται στις εργατικές κινητοποιήσεις μας, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις την επίθεση που δεχθήκαμε στην Ερμού στις 13 Απρίλη 2014, την ώρα που πραγματοποιούσαμε απεργιακές περιφρουρήσεις σε δεκάδες εμπορικά καταστήματα και την επίθεση που δεχθήκαμε στις 28 Δεκέμβρη 2014 στο βιβλιοπωλείο Ιανός -μετά από μήνυση της εργοδοσίας- και κατά την οποία συνελήφθησαν 2 συνάδελφοι, οι οποίοι διώχθηκαν δικαστικά και καταδικάστηκαν σε α’ βαθμό από μια κατάφορα μεροληπτική υπέρ της εργοδοσίας και της αστυνομίας δικαστική έδρα. Μάλιστα την ίδια μέρα (28/12/14) είχαμε δεχθεί και νέα επίθεση από ΜΑΤ στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του Ιανού στο ΑΤ Ακροπόλεως, κατά την οποία συνελήφθησαν και διώχθηκαν δικαστικά 3 ακόμα συνάδελφοι.

Έτσι, μέσα από τις κινητοποιήσεις μας δίνουμε και μια έμπρακτη απάντηση στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Τρομοκρατία που εκδηλώνεται με εκδικητικές απολύσεις, με εκβιασμούς, ακόμα και ξυλοδαρμούς εργαζομένων που «τολμούν» να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, με επιβολή δυσμενών όρων εργασίας και με αυταρχικές κι απαξιωτικές συμπεριφορές εργοδοτών και προϊστάμενων. Τρομοκρατία που επιβάλλεται με την υπογραφή συμβάσεων εργασίας με υποχρεωτικό 9ωρο και 6ημερη εργασία. Τρομοκρατία που τροφοδοτείται από το ίδιο το νομοθετικό πλαίσιο και το κατασταλτικό οπλοστάσιο που παρέχεται από το κράτος και την εκάστοτε πολιτική διαχείριση. Ακόμα και μέσα από αποφάσεις για παράνομες και καταχρηστικές απεργίες, μέσα από διώξεις σωματείων για την συνδικαλιστική δράση τους από το λεγόμενο τμήμα προστασίας του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος και μέσα από νόμους για περιορισμό της δυνατότητας κήρυξης απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία. Τρομοκρατία που καταδεικνύεται ξεκάθαρα μέσα από την έξαρση των «εργατικών ατυχημάτων», που ουσιαστικά δεν είναι τίποτε άλλο από δολοφονίες του κεφαλαίου και του κράτους. Δολοφονίες που γίνονται στο βωμό της εξασφάλισης μεγαλύτερης κερδοφορίας για τα αφεντικά, που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μην παρέχουν επαρκή μέτρα προστασίας, που δεν τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και που επιβάλλουν συνθήκες υπερεντατικοποίησης. Τρομοκρατία που βιώνουμε μέσα από την καταστολή των εργατικών αγώνων, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τις δικαστικές διώξεις και μια πληθώρα καταδικαστικών αποφάσεων εις βάρος εργαζομένων που αγωνίζονται για τα δίκια τους.

Κόντρα σε αυτήν την κατάσταση συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τους αγώνες μας, τη μόνη εγγύηση που έχουμε στα χέρια μας για την επικράτηση του δίκιου μας. Τους αγώνες μας μέσα από τους οποίους έχουμε πετύχει μικρές και μεγάλες εργατικές νίκες.

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
https://syntonistikokyriakes.espivblogs.net – syntonistiko_drasis@espiv.net

Λίγες ημέρες πριν την κινητοποίηση προχωρήσαμε σε  εξόρμηση στην Ερμού και τη γύρω περιοχή, με μοίρασμα της κοινής ανακοίνωσης (βλ. παρακάτω) για την κινητοποίηση του Σαββάτου 22/6 και συζήτηση με συναδέλφισσες-συναδέλφους μέσα στα καταστήματα, καθώς και με αφισοκόλληση.

Ακολουθεί η κοινή ανακοίνωση των διοργανωτών της κινητοποίησης:

Αντίσταση στην ποινικοποίηση-εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων

Η συνάδελφος Ανδριανή, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, σε καθεστώς αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, απολύθηκε από το φροντιστήριο «Πρίσμα», γιατί διεκδίκησε να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα 2 χρόνων. Η συνάδελφος κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, διδάσκοντας πολιτική οικονομία. Απολύθηκε γιατί διεκδίκησε στην Επιθεώρηση Εργασίας (1/4/2014) και επέβαλε να της καταβληθούν 5.700 ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 ευρώ καθαρά). Όπως δήλωσε ο ίδιος ο εργοδότης Β. Γκούμας στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ… Την περίοδο εκείνη και ιδιαίτερα τον Σεπτέμβρη–Οκτώβρη του 2014 έγιναν συνεχείς κινητοποιήσεις έξω από το φροντιστήριο. Ο εργοδότης κάλεσε ισχυρό κατασταλτικό μηχανισμό κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, αλλά και απαίτησε με ασφαλιστικά μέτρα να απαγορευθούν οι συγκεντρώσεις του σωματείου σε ακτίνα 200 μέτρων. Απέτυχε να σταματήσει τον αγώνα.

Η συνάδελφος όχι μόνο δεν τρομοκρατήθηκε αλλά διεκδίκησε την επαναπρόσληψή της μαζί με το σωματείο. Δύο χρόνια αργότερα, με την 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υποχρεώνεται ο εργοδότης να την επαναπροσλάβει με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως η συνάδελφος κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες 24 χρόνια, αλλά και να καταβάλει στη συνάδελφο το ποσό των 2.977,44 ευρώ, το οποίο αφορά μισθούς υπερημερίας, καθώς και αποκατάσταση ηθικής βλάβης. Ο εργοδότης κάνει έφεση στην απόφαση.

Πέντε χρόνια αργότερα, στις 8/5/2019, μετά από μια καφκική δίκη, χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, με την εισαγγελέα να εισηγείται την αθώωση («δεν υπάρχει γεγονός, ποινικοποιείται μια αστική διεκδίκηση»), ο δικαστής Κύριλλος Σιάτρας καταδίκασε την απολυμένη από το 2014 συνάδελφό μας για συκοφαντική δυσφήμιση του εργοδότη της, καθώς σύμφωνα με το κατηγορητήριο η συνάδελφος, αφού είχε ήδη απολυθεί (κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο: «είχε αποχωρήσει») «διέδιδε στον χώρο του φροντιστηρίου Πρίσμα ότι η σύμβασή της δεν ήταν ορισμένου, αλλά αορίστου χρόνου», καθώς και ότι «η Επιθεώρηση Εργασίας έβγαλε απόφαση για να επιστρέψει στη δουλειά της». Με αυτόν τον τρόπο «έβλαψε την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος, παρουσιάζοντάς τον ως αφερέγγυο και ασυνεπή επαγγελματία και εργοδότη στον κύκλο των φροντιστηρίων και των εργαζομένων σε αυτά». Ο δικαστής καταδίκασε τη συνάδελφο σε 4 μήνες φυλάκισης, δίνοντας μόνος του ελαφρυντικό, αν και η ίδια δεν το είχε ζητήσει.

Δύο μέρες μετά, στις 10/5/2019, η συνάδελφος θα δικαζόταν ξανά με την κατηγορία… ότι μαζί με το σωματείο της, τον ΣΕΦΚ, το οποίο κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο γίνεται: «πλήθος 30 περίπου άγνωστων συναυτουργών συγκεντρώθηκαν κάτωθι του επί της οδού Γ. Γενναδίου 5 φροντιστηρίου Πρίσμα και με τη χρήση τηλεβόα… επιχείρησαν να εξαναγκάσουν τον εργοδότη της να την επαναπροσλάβει, ενώ δεν ήταν υποχρεωμένος». Με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζονται ως «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» οι κινητοποιήσεις ενάντια στις συνθήκες εργασίας των αλλεπάλληλων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, ενάντια στην απόλυση της συναδέλφου, η οποία απολύθηκε γιατί διεκδίκησε δεδουλευμένα 2 χρόνων. Να, λοιπόν, πώς η ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των αγώνων τυποποιείται από τον ποινικό κατασταλτικό μηχανισμό.

Στις 10/5/2019 καλέστηκε από τον ΣΕΦΚ και πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια με πανό και συμμετοχή και αλληλέγγυων. Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τις 21/11/2019, αν και θα έπρεπε ήδη να έχει παραγραφεί από το 2016.

Υπενθυμίζουμε ότι η μήνυση σχετικά με την υπόθεση αυτή κατατέθηκε στις 29/9/2014 και ενώ η προανάκριση στο ΑΤ Εξαρχείων γίνεται τον Ιούνη του 2016, χωρίς να κληθεί η απολυμένη συνάδελφος, “ανασυγκροτείται” με εντολή εισαγγελέα η δικογραφία από τον αστυνομικό διευθυντή του ΑΤ Εξαρχείων, ο οποίος έχει καταθέσει 3,5 χρόνια πριν μαζί με άλλους 2 αστυνομικούς κατά την προανάκριση ότι: «οι συγκεντρωθέντες δεν προέβησαν σε έκτροπα (φθορές στο φροντιστήριο), ούτε διασάλευσαν την τάξη και την κυκλοφορία, καθώς παρέμεναν επί του πεζοδρομίου περιοριζόμενοι μόνο στη διαμαρτυρία… δεν εμπόδιζαν την είσοδο και την έξοδο σε αυτό. Για το συμβάν ενημερώθηκε ο εισαγγελέας, ο οποίος διέταξε να μην κινηθεί η αυτόφωρος διαδικασία σε βάρος των συγκεντρωθέντων, λαμβάνοντας υπόψη το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του “συνέρχεσθαι” και το γεγονός ότι… επρόκειτο για ειρηνική διαμαρτυρία».

Παρ’ όλα αυτά στις 26/10/2017 ο εισαγγελέας Πρωτοδικών ζητά περαιτέρω προκαταρτική εξέταση για να «προταθούν 2 μάρτυρες από τον εγκαλούντα [τον εργοδότη] και να ληφθούν εξηγήσεις εγκαλουμένης [από την απολυμένη συνάδελφο] και να εξακριβωθούν πλήρη στοιχεία ταυτότητας, διαμονής και ΑΦΜ». Τον Γενάρη του 2018 από το ΑΤ Εξαρχείων καλείται ο εργοδότης και ερωτάται από το όργανο της τάξης: «Γνωρίζεται [!] να προτείνετε μάρτυρες σχετικά με το περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα την 29/9/2014;». Ο εργοδότης προτείνει ως μάρτυρα τη γραμματέα του φροντιστηρίου και μία μάνα, της οποίας η κόρη ήταν μαθήτρια το 2014. Και οι 2, στις 18 και 19/1/2018, δηλαδή 3,5 χρόνια μετά, θυμούνται και για πρώτη φορά καταθέτουν ότι έξω από το φροντιστήριο οι συγκεντρωμένοι «εμπόδιζαν την είσοδο, το μάθημα με τη φασαρία που προκαλούσαν, ενώ προσπάθησαν να εισέλθουν… εντός του φροντιστηρίου, περιμένοντας… να ανοίξει κάποιος την πόρτα». Η συνάδελφος όχι μόνο δεν κλήθηκε αλλά και δεν ενημερώθηκε ποτέ για τις μεθοδεύσεις αυτές.

Η καταδίκη της συναδέλφου έχει άμεση σχέση με την επικείμενη έκδοση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών σχετικά με την έφεση του ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου «Πρίσμα», Β. Γκούμα, με την οποία ζητά να ακυρωθεί η 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία υποχρεώνεται να επαναπροσλάβει τη συνάδελφο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως κάλυπτε για 24 χρόνια πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης.

Πίσω από αυτήν την καταδίκη βρίσκονται τα αφεντικά. Είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα και καταδικαστικές αποφάσεις απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα. Το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος! Η καταδίκη αυτή αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι/ες χωρίς δικαιώματα. Όταν η/ο εργαζόμενη/ος διεκδικεί, δεν… απολύεται, απλώς δεν… ανανεώνεται η σύμβασή της/ου…

Οι μεθοδεύσεις των μηχανισμών που επέβαλαν την καταδίκη της συναδέλφου για συκοφαντική δυσφήμιση, την καταδίκη των συναδέλφων που υπερασπίστηκαν την κυριακάτικη αργία στις 28/12/2014 στον κλάδο του βιβλίου συμμετέχοντας στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, οι δεκάδες αντεργατικές αποφάσεις που δικαιώνουν τα αφεντικά και αφορούν σε απολύσεις και βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, καθώς και όλες οι διώξεις που υπάρχουν και στοχεύουν στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων δεν μπορούν να μείνουν χωρίς εργατική απάντηση. Χρειάζεται να υπάρξει συλλογική μαζική εργατική κινητοποίηση, για να μην περάσει η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Για να μην επικρατήσει η αντίληψη ότι με μια μήνυση ή πολύ περισσότερο με μια καταδίκη τα σωματεία αναστέλλουν τον εργατικό αγώνα και αποδέχονται ότι δεν μπορούν να αναμετρηθούν με τον κατασταλτικό μηχανισμό και τα αφεντικά… Από τις κινητοποιήσεις μας μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, από τον ταξικό αγώνα εργαζομένων και ανέργων εξαρτάται αν θα υπάρξει ανάχωμα στις μεθοδεύσεις τους.

Να μην περάσει η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.

Να σταματήσει κάθε δίωξη.

Ο αγώνας δεν καταστέλλεται, δεν αφομοιώνεται, συνεχίζεται…

Κινητοποίηση στο υπουργείο δικαιοσύνης το Σάββατο 22 Ιούνη
Προσυγκέντρωση: πλατεία Κανελλοπούλου (σταθμός μετρό Πανόρμου), 11.00π.μ.

ΣΕΦΚ | Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
ΣΥΒΧΨΑ | Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση
ΑΠΕΤΤ | Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά Ταχυδρόμηση
ΕΣΕ Αθήνας | Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων